Michał z Radziejowa (zm. po 1446), profesor Uniw. Krak., prawnik, uczestnik soboru bazylejskiego. Syn Jakuba, pochodził z Radziejowa na Kujawach. Wpisał się do grona studentów Uniw. Krak. w r. 1414, bakałarzem sztuk wyzwolonych został w r. 1416. Następnie objął obowiązki rektora szkoły parafialnej przy kościele Wszystkich Świętych w Krakowie; jako rektor tejże szkoły występował jeszcze dn. 18 III 1422. Dopiero w r. 1425 uzyskał magisterium sztuk wyzwolonych, promowany przez Franciszka z Brzegu, który wygłosił mowę „Sapientiam eorum” na licencjat M-a i ośmiu innych kandydatów. W dalszej karierze naukowej poświęcił się studiom prawniczym, dochodząc do stopnia doktora dekretów, z tym bowiem tytułem jako rektor kościoła parafialnego Wszystkich Świętych w Krakowie inkorporował się 2 V 1439 wraz z Dersławem z Borzynowa na soborze bazylejskim. Dn. 22 V 1439 wszedł obok Marka Bonfilego i dwu innych delegatów w skład komisji do spraw reformy, po czym wziął udział w akcie złożenia z urzędu papieża Eugeniusza IV oraz uczestniczył w komisji ośmiu delegatów (w tym pięciu doktorów), która miała wezwać Eugeniusza IV przed sąd soboru. Pod koniec lata 1440 towarzyszył Markowi Bonfilemu w poselstwie soborowym do Polski. Dalszy bieg życia M-a nie jest znany. Po raz ostatni występuje w testamencie Jana z Dąbrówki z l. 1444–6 wymieniony jako pleban parafii Wszystkich Świętych w Krakowie i dłużnik 11 węgierskich złotych, natomiast nie wymieniają go jako zmarłego wspominki mistrzów Uniw. Krak. z r. 1460.
Fijałek, Mistrz Jakub z Paradyża, I 184, 188, 291–2 (mylnie identyfikowany z Michałem z Szydłowa); Karbowiak A., Dzieje wychowania w Polsce, Pet. 1903 II 39; Kowalczyk M., Krakowskie mowy uniwersyteckie z pierwszej poł. XV w., Wr. 1970; Pieradzka K., Uniwersytet Krakowski w służbie państwa i wobec soborów w Konstancji i Bazylei, w: Dzieje Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1364–1764, Kr. 1964 I 121; Przezdziecki A., Wiadomość bibliograficzna o rękopisach zawierających w sobie rzeczy polskie, przejrzanych po niektórych bibliotekach w latach 1846–1849, W. 1850 s. 148; Szelińska W., Dwa testamenty Jana Dąbrówki. Z dziejów życia umysłowego Uniwersytetu Krakowskiego w poł. XV w., Studia i Mater. z Dziejów Nauki Pol., S. A, Z. 5, W. 1962 s. 10, 23; – Album stud. Univ. Crac., I 7, 36; Cod. epist. saec. XV, I/2 337–8; Concilium Basiliense. Studien und Quellen zur Geschichte des Concils von Basel, Basel 1910 VI 395, 446, 493, 499, 500; Ioannis de Segovia Historia gestorum generalis Synodi Basiliensis, w: Monumenta conciliorum generalium s. XV. Concilium Basiliense. Scriptorum T. III, Vindobonae 1886–96 s. 269, 317, 957; Statuta nec non liber promotionum, s. 10, 17.
Marian Zwiercan